Als je een relatieverslaving hebt, zit je in een schadelijke relatie en je kan of wil daar niet mee stoppen. Kenmerkend voor een relatieverslaving is lichamelijk of geestelijk geweld en een gebrek aan respect en liefde in een relatie. De heftige gevoelens die je voelt tijdens de relatie, worden vaak door de relatieverslaafde ten onrechte als liefde geïnterpreteerd. Voor de buitenwereld is het probleem erg duidelijk, terwijl jij (en meestal zijn dit vrouwen) het probleem ontwijkt. ➤ Plan jouw intake ➤ Doe de relatietest
Je kan een relatieverslaving vergelijken met een progressieve ziekte. Vanuit zichzelf wordt dit niet beter en het zal alleen maar slechter worden. Om de heftige emoties te onderdrukken, ontstaan er naast je relatieverslaving vaak ook alcohol-, drugs-, of eetverslavingen. Je hebt gevoelens van leegte, schaamte, schuld en zelfhaat. Deze kunnen snel de overhand krijgen en hebben depressiviteit, suïcidale gedachten en vele andere psychische problemen tot gevolg.
Als je in een relatieverslaving zit, dan zal je meestal ontkennen dat je een probleem hebt. Het is daarom ook voor vrienden en familie belangrijk om goed op te letten en geïnformeerd te zijn. Kenmerken van een relatieverslaving zijn:
Wanneer je jezelf herkent in bovenstaande punten is het belangrijk om op tijd hulp te zoeken. Bij Trubendorffer hebben we veel ervaring met relatieverslavingen. We hebben geen wachttijden, dus je kunt al direct beginnen met je behandeling!
Naast onze ambulante behandelingen op locaties kun je ook gebruik maken van onze online therapie. Door onze jarenlange ervaring in online therapie kunnen wij je ook via online therapie van je relatieverslaving af helpen. Naast het beeldbellen ontvang je opdrachten, filmpjes etc. om thuis verder te werken aan je verslaving. Zet nu je eerste stap naar een verslavingsvrij leven, bel ons via 0800-999-999-8
Na deze relatie hopte ik van de een in de andere slopende relatie. Gaandeweg verloor ik veel vriendinnen en het contact met mijn zus. Ik had werkelijk alles over voor de liefde. Nadat mijn zus het contact verbrak voelde ik mij eenzaam. Op het gegeven moment las ik een artikel over verlatings- en bindingsangst. Ik herkende mij er heel erg in en wilde er iets aan doen. In het stuk stond dat gesprekken met een psycholoog mij konden helpen.
De huisarts verwees mij door naar Trubendorffer. Doordat ik groepen ging bezoeken kwam ik in contact met andere vrouwen met soortgelijke problemen. Hiernaast had ik gesprekken met mijn behandelaar. Dankzij deze combinatie voel ik mij sterker en heb ik steeds meer het gevoel het alleen aan te kunnen.