Download 12 tips om te stoppen met alcohol
1393 keer gedownload
Stoppen met roken is moeilijk. Vooral vanwege de afkickverschijnselen. Niet voor niets lukt het de meeste mensen niet om in één keer te stoppen. Heb jij ook al meerdere pogingen gedaan om te stoppen met roken? Met de juiste hulp lukt het. Wij bieden zelf geen behandeling aan om te stoppen met roken maar vinden het wel belangrijk om jou hierover zo goed mogelijk te informeren. Gaat je verslaving aan roken meestal samen met het drinken van alcohol? Doe dan de alcoholtest. Als je met beide tegelijk stopt, is de kans van slagen groter.
➤ Plan jouw intake ➤ Doe de alcoholtest
Wie verslaafd is aan roken, is eigenlijk verslaafd aan de nicotine die in sigaretten zit. Nicotine zorgt voor een euforisch gevoel in de hersenen. Een slim trucje om je verslaafd te houden. Want als je dit stofje opeens niet meer binnenkrijgt, krijg je last van vervelende afkickverschijnselen. En dus steek je al snel toch weer een sigaret op. En is je zoveelste poging om te stoppen met roken mislukt.
Dat stoppen met roken ontzettend lastig is, weet elke roker. Zelfs mensen die in de verslavingszorg werken en andere van een verslaving hebben afgeholpen. Een van onze psychologen hield een blog bij over zijn poging om te stoppen.
‘Roken is voor mij al zo lang een onderdeel van mijn leven, dat ik me bijna niet kan voorstellen hoe het is zonder. Ik sta op met een peuk, drink koffie met een peuk, rook na het eten een peuk, snel naar beneden na een sessie voor een peuk, verlicht stress met een peuk, ontloop boosheid met een peuk.’ Onderaan de pagina vind je de volledige stoppen met roken blog.
Lichamelijke afkickverschijnselen na het stoppen met roken, duren gelukkig niet zo lang. Zo’n twee tot drie dagen na het roken van je laatste sigaret heb je de meeste last van afkickverschijnselen. Na drie tot vijf weken zijn de afkickverschijnselen sterk verminderd of zelfs verdwenen.
Stop je met roken, dan levert dit direct voordelen op voor je gezondheid:
Stoppen met roken is niet makkelijk maar het kan écht! Je kunt bijvoorbeeld nicotinepleisters of –kauwgom gebruiken of via de huisarts medicijnen krijgen die het stoppen ondersteunen. Trubendorffer biedt zelf geen behandeling aan om te stoppen met roken. Via deze pagina willen we jou zo goed mogelijk informeren om de stap te zetten en stoppen met roken.
"Ik heb de tips uit het e-book geprint en op mijn koelkast geplakt. Dankzij de stappen ben ik van een weekenddrinker naar volledig alcoholvrij gegaan." – Milou
Roken is voor mij al zo lang een onderdeel van mijn leven, dat ik me bijna niet kan voorstellen hoe het is zonder. Ik sta op met een peuk, drink koffie met een peuk, rook na het eten een peuk, snel naar beneden na een sessie voor een peuk, verlicht stress met een peuk, ontloop boosheid met een peuk. Peuk, peuk, peuk, peuk, peuk, peuk peuk.
Vandaag het grootste gedeelte van de dag rook-vrij. Het ging goed. Kauwend op mn nicotine kauwgom en met een zak worteltjes (tegen de orale fixatie) in de aanslag. Maar dan het moment van de waarheid, de stress die te hoog oploopt, een collega die me er een aanbiedt (ok ok, ik vroeg hem er een). Toch weer gezwicht.
Wat is het toch met dat stemmetje in mijn achterhoofd dat het probeert goed te praten, probeert zo te draaien dat ik er niets aan kon doen? Tijd om de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn handelen. Ik rookte omdat ik er zin in had, omdat ik geen zin had in het gevecht tegen mezelf. Morgen ga ik stoppen met roken. Echt.
Je kunt het wel raden natuurlijk. Morgen kwam en ik stopte niet. Ik had nog een paar sigaretten in een oud pakje zitten –het volgende excuus-, en die gingen er wel in. De interne criticus in mij noemt me een slapjanus, een faler en de enige manier om die stem z’n mond te laten houden, zo lijkt het, is toegeven aan dat beeld van mezelf: nee ik kan het inderdaad niet, fuck you, ik steek er nog een op. Dan maar een faler.
De dag goed begonnen met yoga. Ik realiseer me daar hoe fijn het voelt om goed met m’n lichaam om te gaan. Hoe ik ook fitter wakker werd de laatste periode dat ik tijdelijk gestopt was met roken (42 dagen, persoonlijk record). Hoe ik opeens veel makkelijker kon hardlopen, meer snelheid, minder buiten adem. Ik herinner me hoe schoon mijn kleren roken en hoe fijn mijn vriend het vond.
Maar dan hoor ik die verslavingsstem weer luid zingen in mijn hoofd: ‘Komend weekend heb je allemaal ingewikkelde situaties waar je naar toe moet, daar gaat het je toch niet lukken, waarom zou je dan nu al proberen? Je kan veel beter maandag met een schone lei stoppen met roken, dan gaat het je veel beter lukken’. En opnieuw zwicht ik.
Volgens de motivatiecirkel zit ik momenteel in de overwegingsfase: ik weet dat er nadelen kleven aan mijn verslaving (ziekte, stinken, conditie, verdrietig vriendje), maar tegelijkertijd voel ik ook nog steeds voordelen aan mijn verslaving (even een momentje voor mezelf, niet steeds met mezelf in gevecht hoeven zijn, niet geconfronteerd hoeven worden met nog een keer mogelijk falen). Ik voel me onzeker of ik het wel kan, en baal van mezelf dat ik heb aangegeven dit blog te gaan bijhouden. Geconfronteerd worden met jezelf, je handelen, je falen is geen feest.
Maar ik heb zo veel mensen inmiddels zien herstellen van hun verslaving. Ik heb me vereerd gevoeld dat ik anderen hierbij heb mogen helpen, mogen bijstaan in hun proces. En hey, als zij kunnen herstellen van veel heftiger verslavingen, dan moet ik dat toch ook kunnen? Wat zou ik tegen een cliënt zeggen als hij het vertrouwen in zichzelf verloor? Hoe zou ik me opstellen als hij nog te veel voordelen zag in zijn gebruik? Motiverende gespreksvoering, verandertaal uitlokken. Waarom wil ik veranderen? Omdat ik goed voor mijn lichaam wil zorgen, omdat ik mezelf wil bewijzen dat ik het kan, omdat ik mezelf niet afhankelijk wil voelen. Omdat ik mezelf hetzelfde gun als mijn cliënten: een leven vrij van verslaving.
Opgestaan zonder koffie, om niet te veel de associatie met sigaretten aan te wakkeren. Mijn nicotinekauwgom zit weer in mijn tas. Ik kan dit. Ik kan dit. Ik kan dit. In mij gaat een klein stampvoetend kind schuil “MAAR IK WIL GEWOON ROKEN, DOE NOU NIET ZO MOEILIJK” –enigskind dan krijg je dat ;-)-. Kauwen op de kauwgom. Rustig blijven. Het is over een paar dagen al weer minder. Adem in, adem uit. Ik denk aan een nogal pijnlijke Yin-yogales van een tijd geleden. Ik voelde hoe als ik maar lang genoeg in de houding bleef liggen, bleef ademen, de pijn vanzelf minder werd en hoe veel ruimte na afloop in mijn lichaam aanwezig was. Ook deze craving gaat vanzelf weer voorbij, daarvoor in de plaats: vrijheid.
Het is bizar hoeveel situaties ik met roken associeer. Hoe mijn hersenen blijkbaar allemaal verbindinkjes hebben aangelegd in mijn brein, waardoor een tramhalte gelijk staat aan een sigaret, de laatste hap nemen van mijn eten gelijk staat aan een sigaret. Het afhebben van 3 feedbackverslagen gelijk staat aan een sigaret. Rituelen, afbakeningen van tijd. Ene activiteit klaar –sigaret- volgende activiteit. Mijn leven is in overzichtelijke rookpauzes ingedeeld.De ruiter en het paard. Mijn nicotine-liefhebbende paard staat midden in een veld van Nicotiana tabacum (tabaksplanten). De ruiter die mijn rationele brein symboliseert probeert bij te sturen: ‘Kijk Paard, daar is de stad, daar is het veel leuker dan in dit veld’, maar dat beest Bokt en Steigert en terroriseert de hele boel. Maar hoe langer de ruiter de overhand heeft, hoe sterker ze wordt, hoe meer vertrouwen zij krijgt. Ik kan dit.